Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki
| ||
| ||
| Data założenia | 1 kwietnia 1945[1] → 7 lipca 1954[2] | |
| Typ | publiczna | |
| Patron | Tadeusz Kościuszko | |
| Państwo |  Polska
| |
| Adres | ul. Warszawska 24 31-155 Kraków | |
| Liczba pracowników • naukowych |
2134 1194 | |
| Liczba studentów | 14 519[3] | |
| Rektor | prof. dr hab. inż. Jan Kazior | |
| Członkostwo | Socrates, EUA (European University Association) i EAIE (European Association for International Education) | |
Położenie na mapie Krakowa   Politechnika Krakowska | ||
Położenie na mapie Polski  Politechnika Krakowska | ||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  Politechnika Krakowska | ||
 50°04′18,1″N 19°56′38,8″E/50,071694 19,944111
| ||
| Strona internetowa | ||
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki – publiczna uczelnia o profilu technicznym w Krakowie.
W 2018 r. Politechnika Krakowska znalazła się w światowym rankingu najlepszych szkół wyższych w poszczególnych dyscyplinach – Academic Ranking of World Universities (ARWU). Politechnika Krakowska została sklasyfikowana w kategorii „Inżynieria” w dyscyplinie naukowej „Inżynieria chemiczna”[4]. Klasyfikacja w rankingu Szanghajskim 2019, w kategorii Inżynieria mechaniczna [1].
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Powstanie Politechniki Krakowskiej związane jest z konsekwencjami społeczno-politycznymi II wojny światowej. Wyniszczony kraj potrzebował inżynierów zdolnych do jego odbudowy. Ponadto w wyniku zmian terytorialnych Politechnika Lwowska, będąca najstarszą polską uczelnią techniczną, znalazła się w granicach ZSRR. Wobec zaistniałej sytuacji prof. Izydor Stella-Sawicki, który przed wojną kierował Katedrą Budownictwa i Inżynierii na Akademii Górniczej, zaproponował utworzenie wyższej szkoły technicznej w Krakowie. Koncepcja spotkała się z przychylnością rektora AG, prof. Walerego Goetla, jak i poparciem ministra oświaty, Stanisława Skrzeszewskiego. W 1945 minister oświaty zezwolił na organizację przy Akademii Górniczej wydziałów politechnicznych: Architektury, Leśnego oraz Inżynierii Lądowej, Wodnej i Mierniczej. Miały one odrębność administracyjną i budżetową, a także własny senat. Prorektorem nowo powstałych wydziałów został prof. Stella-Sawicki.
19 listopada 1946 władze państwowe wydały dekret o utworzeniu na AG Wydziałów Architektury, Inżynierii i Komunikacji, nazwanych Wydziałami Politechnicznymi. Akt posiadał moc wsteczną obowiązującą od 1 kwietnia 1945, a dzień ten uznano za datę powstania Politechniki. W 1947 siedziby wydziałów przeniesiono do zaadaptowanych do celów edukacyjnych budynków przy ul. Warszawskiej – dawnych austriackich koszar im. arcyksięcia Rudolfa, które w okresie międzywojennym nosiły imię króla Jana III Sobieskiego. Pierwszym rektorem Politechniki Krakowskiej został prof. Ludomir Sleńdziński. Pełną niezależność uczelnia uzyskała 7 lipca 1954, gdy podjęto uchwałę nr 409 Rady Ministrów w sprawie utworzenia Politechniki Krakowskiej[5]. 30 września 1976 nadano jej imię Tadeusza Kościuszki.
Niemal od początku swego istnienia Politechnika Krakowska realizowała szeroki program działalności badawczej i współpracy z przemysłem. W efekcie do początku lat 70. trzy z czterech jej wydziałów uzyskały pełne uprawnienia akademickie do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego. W 1966 utworzono piąty w kolejności Wydział Chemiczny (dziś Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej). 9 lat później powstał Wydział Transportu (obecny Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej). Ostatnią, siódmą, jednostkę organizacyjną utworzono w 1999; obecnie jest to Wydział Fizyki, Matematyki i Informatyki Politechniki Krakowskiej.
Wydziały[edytuj | edytuj kod]
- Architektury – dziekan: prof. dr hab. inż. Jacek Gyurkovich
- Fizyki, Matematyki i Informatyki – dziekan: dr hab. Andrzej Woszczyna, prof. PK
- Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej – dziekan: prof. dr hab. inż. Adam Jagiełło
- Inżynierii Lądowej – dziekan: dr hab. inż. Andrzej Szarata, prof. PK
- Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki – dziekan: dr hab. inż. Stanisław Rybicki
- Inżynierii i Technologii Chemicznej – dziekan: prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał
- Mechaniczny – dziekan: prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek
Jednostki międzywydziałowe[edytuj | edytuj kod]
- Akademicki Inkubator Przedsiębiorczości
- Biblioteka Politechniki Krakowskiej
- Centrum Badań i Rozwoju Urządzeń Przemysłowych „CEBEA”
- Centrum Pedagogiki i Psychologii
- Centrum Sportu i Rekreacji
- Centrum Szkolenia i Organizacji Systemów Jakości
- Centrum Transferu Technologii
- Małopolskie Centrum Budownictwa Energooszczędnego
- Międzynarodowe Centrum Kształcenia
- Muzeum Politechniki Krakowskiej
- Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych
- Zakład Produkcji Doświadczalnej „CEBEA”
Poczet rektorów[edytuj | edytuj kod]
- Izydor Stella-Sawicki (1945–1948)
- Ludomir Sleńdziński (1954–1956)
- Bronisław Kopyciński (1956–1965)
- Kazimierz Sokalski (1965–1968)
- Jan Kaczmarek (1968 p.o.)
- Jan Wątorski (1968–1972)
- Władysław Muszyński (1972–1975)
- Bolesław Kordas (1975–1981)
- Roman Ciesielski (1981–1982)
- Tadeusz Środulski (1982–1987)
- Władysław Muszyński (1987–1990)
- Józef Nizioł (1990–1996)
- Kazimierz Flaga (1996–2002)
- Marcin Chrzanowski (2002–2005)
- Józef Gawlik (2005–2008)
- Kazimierz Furtak (2008–2016)
- Jan Kazior (2016–)
Obecne władze[edytuj | edytuj kod]
Rektor: prof. dr hab. inż. Jan Kazior
Prorektorzy
- prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Białkiewicz
- dr hab. inż. Jerzy Zając, prof. PK
- prof. dr hab. inż. Tadeusz Tatara
- dr hab. inż. Marek Stanuszek
Wykładowcy[edytuj | edytuj kod]
Absolwenci[edytuj | edytuj kod]
Kultura i sport[edytuj | edytuj kod]
Ośrodki konferencyjno-wystawowe:
- Galeria Politechniki Krakowskiej „Gil”
- Pawilon Konferencyjno-Wystawowy „Kotłownia”
- Galeria Sztuki A1
- Galeria Wydziału Mechanicznego
- Scena „Teatru Zależnego”
Kultura i sport studentów:
- Klub Uczelniany AZS PK
- Akademicki Chór PK „CANTATA”
- Klub taneczny AZS PK Bawinek
- Krakowska Orkiestra Staromiejska
- Studenckie Centrum Radiowe „Nowinki”
Liczba studentów uczelni[edytuj | edytuj kod]
Dane przekazane przez Uczelnię do GUS - stan na dzień 30 XI 2017 r.
| Typ studiów | Łączna liczba studentów | Na studiach III stopnia | Studenci cudzoziemcy |
| ogółem | 14783 | 266 | 277 |
| stacjonarne | 10883 | 266 | 270 |
| niestacjonarne | 2642 | 0 | 7 |
Organizacje studenckie[edytuj | edytuj kod]
- Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej
- Klub Uczelniany Akademickiego Związku Sportowego PK
- Niezależne Zrzeszenie Studentów PK
- Zrzeszenie Studentów Polskich PK
- Komitet Lokalny IAESTE PK
- Europejskie Forum Studentów – AEGEE Kraków
- Erasmus Student Network PK
Eduroam na Politechnice Krakowskiej[edytuj | edytuj kod]
Politechnika Krakowska przyłączyła się do międzynarodowego projektu uczelnianych sieci bezprzewodowych eduroam. Eduroam jest dostępny dla wszystkich studentów PK.
Domy studenckie Politechniki Krakowskiej[edytuj | edytuj kod]
Politechnika Krakowska posiada cztery akademiki zlokalizowane na Czyżynach przy ulicy Stanisława Skarżyńskiego.
- DS-1 „Rumcajs” ul. Skarżyńskiego 3, 31-866 Kraków
- DS-2 „Leon” ul. Skarżyńskiego 5, 31-866 Kraków
- DS-3 „Bartek” ul. Skarżyńskiego 7, 31-866 Kraków
- DS-4 „Balon” ul. Skarżyńskiego 9, 31-866 Kraków
Od roku akademickiego 2014/15 funkcjonuje również akademik:
- DS-B1 "Bydgoska" ul. Bydgoska 19A, 30-056 Kraków[6]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dekret z dnia 19 listopada 1946 r. o utworzeniu wydziałów architektury, inżynierii i komunikacji w Akademii Górniczej w Krakowie (z mocą wsteczną od 1 kwietnia 1945. Dz.U. z 1947 r. nr 8, poz. 38).
- ↑ Uchwała Nr 409 Rady Ministrów z dnia 7 lipca 1954 r. w sprawie utworzenia Politechniki Krakowskiej. M.P. z 1954 r. nr 68, poz. 854).
- ↑ PK w liczbach, www.pk.edu.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ ShanghaiRanking's Global Ranking of Academic Subjects 2018 - Chemical Engineering | Shanghai Ranking - 2018, www.shanghairanking.com [dostęp 2019-01-17].
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 68, poz. 854).
- ↑ l, Dom Studencki nr B-1 - Osiedle Studenckie PK, akademiki.pk.edu.pl [dostęp 2017-03-07] (pol.).
|
| ||||||||
© Materiał pochodzi z Wikipedia i jest na licencji GFDL