Pina Bausch
| ||
![]() | ||
Imię i nazwisko | Philippine Bausch | |
Data i miejsce urodzenia | 27 lipca 1940 Solingen | |
Data i miejsce śmierci | 30 czerwca 2009 Berlin | |
Narodowość | niemiecka | |
Dziedzina sztuki | taniec | |
Ważne dzieła | ||
| ||
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | ||
Nagrody | ||
Nagroda Goethego | ||
Strona internetowa |
Philippine „Pina” Bausch (ur. 27 lipca 1940 w Solingen, zm. 30 czerwca 2009 w Berlinie) – niemiecka tancerka oraz choreografka tańca współczesnego o wielkim wpływie na rozwój teatru tańca jako gatunku.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była dyrektorem artystycznym i choreografem Tanztheater Wuppertal Pina Bausch w Wuppertalu w Niemczech. Teatr ten ma bogaty repertuar własnych spektakli i odbywa regularne tournée po świecie.
Pina Bausch zaczęła tańczyć już jako dziecko. W 1955 rozpoczęła naukę w Folkwangschule w Essen pod kierunkiem najbardziej znaczącego choreografa niemieckiego Kurta Joossa, nazywanego ojcem niemieckiego tańca ekspresjonistycznego. Dzięki ukończeniu z odznaczeniem szkoły uzyskała w 1959 stypendium na kontynuację nauki w Juilliard School w Nowym Jorku, gdzie jej nauczycielami byli Anthony Tudor, José Limón i Paul Taylor. W Nowym Jorku występowała z Paul Sanasardo and Donya Feuer Dance Company, New American Ballet i została członkiem zespołu Metropolitan Opera Ballet Company.
W 1962 Bausch dołączyła do nowego zespołu Kurta Joossa, Folkwang Ballett Company, jako solistka i asystentka Joossa w wielu spektaklach, zanim stworzyła swój pierwszy taniec w 1968. W 1969 została następczynią Joossa jako dyrektor artystyczna. W 1972 Bausch rozpoczęła pracę jako dyrektor artystyczna ówczesnego Wuppertal Opera Ballet, nazwanego później „Tanztheater Wuppertal Pina Bausch”.
Jej przedstawienia znane są z połączenia nastroju radości i smutku. Motywem przewodnim jej spektakli są relacje między kobietą a mężczyzną, co stało się inspiracją filmu Porozmawiaj z nią w reżyserii Pedro Almodóvara. Przedstawienia składają się z krótkich etiud dialogu i akcji, często natury surrealistycznej. Ważnym elementem struktury spektaklu są powtórzenia. W dużych multimedialnych produkcjach Pina Bausch często stosowała rozbudowaną scenografię i muzykę eklektyczną. W spektaklu Masurca Fogo połowę sceny zajmuje gigantyczne kamienne wzgórze, a podkład dźwiękowy jest bardzo różnorodny – od muzyki portugalskiej po k.d. lang.
Związała się z Rolfem Borzikiem (1944-1980), scenografem holenderskiego pochodzenia, urodzonym w Poznaniu. Borzik miał znaczący wpływ na ukształtowanie stylu teatru tańca od samego początku i znacząco wspierał Pinę we wczesnych latach, zanim na krótko przed jego śmiercią teatr uzyskał międzynarodowe uznanie[1]. Następnie związała się z chilijskim poetą Ronaldem Kayem, z którym miała syna Rolfa-Salomona (ur. 1981).
W 2007 Pina Bausch została nagrodzona Nagrodą Kioto w dziedzinie sztuki i filozofii[2], a w 2008 otrzymała Nagrodę Goethego.
W 1983 zagrała dużą rolę aktorską w filmie Federico Felliniego A statek płynie (jako księżniczka). We wrześniu 2009 miała rozpocząć zdjęcia do pierwszego trójwymiarowego filmu, który przygotowywał wraz z nią znany reżyser Wim Wenders; film zatytułowany Pina został dokończony bez jej udziału.
Zmarła w wieku 69 lat w szpitalu 5 dni po zdiagnozowaniu u niej raka.
Wybrane spektakle[edytuj | edytuj kod]
- Café Müller (1978)
- Święto wiosny (1975)
- Vollmond (ang. Full moon), (2006)
- Palermo, Palermo
- Masurca Fogo
- Nelken (ang. Carnations)
- Der Fensterputzer (ang. The Window Washer)
- Kontakthof
- Viktor
- Iphigenie auf Tauris (1973)
- 1980 – a piece by Pina Bausch
- Sweet mambo (2008)
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Pina Bausch – Nelken, 2005.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ "Pornography of pain: Dancer Pina Bausch's turbulent career", Zoë Anderson, Independent, 23 stycznia 2008.
- ↑ Pina Bausch (ang.). Kyoto Prize. [dostęp 2018-10-09].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanford Presidential Lectures in the Humanities and Arts: „Pina Bausch: Life and works”
- www.guardian.co.uk Profile – The Guardian Newspaper
- www.ballet.co.uk A reprint of a rare interview with Valerie Lawson which first appeared in the Sydney Morning Herald in July 2000
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
|
|
- ISNI: 0000 0001 2282 2302, 0000 0003 6865 1988
- VIAF: 79040630
- ULAN: 500351671
- LCCN: n80001908
- GND: 118507680
- NDL: 00760275
- LIBRIS: wt7bgv7f4fs0rss
- BnF: 12007333x
- SUDOC: 028187520
- NKC: js20011212039
- BNE: XX1309001
- NTA: 072205393
- PLWABN: 9810572175005606
- NUKAT: n2005145764
- CANTIC: a11512003
- KRNLK: KAC199632814
- WorldCat: lccn-n80001908
© Materiał pochodzi z Wikipedia i jest na licencji GFDL
Losowe treści:
Wydarzenia
W Moskwie odsłonięto pierwszy w Rosji pomnik Jana Pawła II. Ma ponad 1,8 m wysokości i waży dwie tony.
Rocznice
1871 – zmarł Charles Babbage, angielski, matematyk i mechanik, twórca maszyny analitycznej
1976 – premiera filmu Brunet wieczorową porą
Muzyka
21 listopada ukaże się nowy singiel wokalistki zatytułowany "Marry The Night". Artystka zaprezentowała właśnie okładkę nowego singla. Na singlu usłyszymy także prawdopodobnie kilka remiksów. Jak zdradziła piosenkarka, "Marry The Night" opowiada o jej miłości do swojego rodzinnego miasta.
Sport
Adam Małysz zabierze do Maroka swoją żonę i córkę, które wystartują w rajdzie RMF Morocco Challenge - ta mocno zaskakująca wiadomość wywołała spore poruszenie w polskich mediach.