Pierre Boulez

Pierre Boulez
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 26 marca 1925
Montbrison
Pochodzenie francuskie
Data i miejsce śmierci 5 stycznia 2016
Baden-Baden
Instrumenty fortepian
Gatunki muzyka poważna, muzyka współczesna, muzyka elektroniczna
Zawód kompozytor, dyrygent
Wydawnictwo CBS, Sony, Deutsche Grammophon
Powiązania Cleveland Orchestra, Filharmonia Nowojorska,
Orchestre de Paris,
Staatskapelle Berlin,
Wiener Philharmoniker
Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Order „Pour le Mérite” za Naukę i Sztukę Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę (Austria) Krzyż Wielki Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Pierre Boulez w 1968 roku

Pierre Boulez (ur. 26 marca 1925 w Montbrison, zm. 5 stycznia 2016 w Baden-Baden[1]) – francuski kompozytor, dyrygent i organizator życia muzycznego.

Uznawany za jednego z najwybitniejszych współczesnych dyrygentów. Ma na swoim koncie wiele występów i nagrań muzyki, głównie romantycznej, współczesnej i chóralnej.

Był jednym z głównych twórców powojennej awangardy, związanym z serializmem oraz muzyką elektroniczną. Sławę międzynarodową zdobył jako dyrygent, najpierw jako promotor Domains Musicales w swej ojczyźnie, następnie zostając gościnnym dyrygentem Cleveland Orchestra w 1967, a rok później – dyrektorem BBC Symphony Orchestra (do 1974) i New York Philharmonic (do 1977). W 1970 na zaproszenie prezydenta Francji Georges’a Pompidou został dyrektorem Institut de Recherche et de Coordination Acoustique/Musique (IRCAM) i sprawował tę funkcję do 1991. W 1976 r. założył Ensemble InterContemporain, zespół muzyczny specjalizujący się w wykonawstwie muzyki nowej, działający przy Philharmonie 2 w Paryżu.

W 1985 został laureatem prestiżowej duńskiej Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning. W 2009 roku otrzymał Nagrodę Kioto w dziedzinie sztuki i filozofii[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Kompozycje[edytuj | edytuj kod]

Dzieła kompozytorskie
Lata pracy Tytuł dzieła Forma muzyczna
1972 -1974 …explosante-fixe… Utwór na instrumenty elektroniczne i tradycyjne
1944 -1945 Nocturne Nokturn na fortepian
1944 -1945 Preludium, Tokata i Scherzo Utwór fortepianowy
1945 Notations zestaw dwunastu utworów Utwór fortepianowy
1945 Psalmodies, zestaw trzech utworów Utwór fortepianowy
1945 Theme and Variations Utwór fortepianowy
1945 -1946 Kwartet na 4 fale Martenota Muzyka elektroniczna
1946 Notations wersja orkiestrowa Utwór orkiestrowy
1946 Sonata fortepianowa No. 1 Sonata
1946 Sonatina na flet i fortepian Sonatina
1946 Le visage nuptial na Alt, sopran, 2 fale Martenota, fortepian i perkusję Utwór wokalno-instrumentalny
1947 -1948 Sonata fortepianowa No. 2 Sonata
1948 Le soleil des eaux Musical
1948 -1961 Livre pour quatour Kwartet smyczkowy
1950 Essais trzy utwory Utwór na perkusję
1950 -1951 Polyphonie X Utwór kameralny
1950 -1965 Le soleil des eaux Utwór wokalno-instrumentalny
1951 -1952 Etudes Muzyka elektroniczna
1951 -1952 Structures I Duet fortepianowy
1951 -1989 Le visage nuptial Utwór wokalno-instrumentalny
1953 -1955 Le marteau sans maître Utwór wokalno-instrumentalny
1955 Orestie Musical
1955 Symphonie mécanique Muzyka filmowa
1955 -1963 Sonata fortepianowa No. 3 Sonata
1956 -1961 Structures, Book II, for 2 pianos Duet fortepianowy
1957 Le crépuscule de Yang Koueï-fei Musical radiowy
1957 -1958 Improvisations sur Mallarmé II (trzecia część Pli selon pli) Utwór na sopran, harfę, instrumenty klawiszowe i perkusję
1957 -1962 Improvisations sur Mallarmé I (druga część Pli selon pli) Utwór na sopran i orkiestrę
1958 Poésie pour pouvoir Muzyka elektroniczna z orkiestrą
1958 -1968 Figures – Doubles – Prisms Utwór orkiestralny
1959 -1960 Tombeau (piąta część „Pli selon pli”) Utwór na sopran i orkiestrę
1959 -1984 Improvisations sur Mallarmé III (czwarta część Pli selon pli) Utwór na sopran i orkiestrę
1960 -1990 Don (pierwsza część Pli selon pli) Utwór na sopran i orkiestrę
1961 -1968 Domaines, na klarnet i 21 instrumentów w sześciu grupach Koncert na klarnet
1961 -1968 Domaines Utwór na klarnet solo
1962 Mon Faust Musical
1965 Éclat Utwór na dziewięciu perkusistów i sześciu instrumentalistów
1968 -1988 Livre pour cordes Utwór na orkiestrę smyczkową
1969 Pour Dr. Kalmus Utwór na flet, klarnet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę
1970 Éclat/Multiples (niedokończone) Koncert na perkusję
1970 -1986 Cummings ist der Dichter Utwór wokalno-instrumentalny
1974 Ainsi parla Zarathoustra Musical
1974 -1975 Rituel: In Memoriam Bruno Maderna Utwór orkiestralny
1977 Messagesquisse Koncert skrzypcowy
1978 -1980 Notations Utwór orkiestralny
1980 -1984 Répons Muzyka elektroniczna z zespołem instrumentalnym
1982 -1995 Dialogue de l'ombre double Muzyka elektroniczna z zespołem instrumentalnym
1984 Dérive I Utwór na zespół instrumentalny
1985 Mémoriale Koncert na flet
1987 -1992 Initiale Utwór na orkiestrę dętą
1988 -1990 Dérive II Utwór kameralny
1991 Anthèmes Utwór na skrzypce solo
1991 -1993 …explosante-fixe… Muzyka elektroniczna z zespołem instrumentalnym
1995 -1998 sur Incises Utwór na zespół instrumentalny
1997 Anthèmes II Utwór na skrzypce i instrument elektroniczny


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Renaud Machart, Mort du compositeur et chef d’orchestre Pierre Boulez, lemonde.fr, 6 stycznia 2016 [dostęp 2016-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-06] (fr.).
  2. ↑ Pierre Boulez (ang.). Kyoto Prize. [dostęp 2018-10-03].
  3. ↑ Pierre Boluez (niem.). Orden Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste. [dostęp 2020-04-08].
  4. ↑ Michael Kennedy: The Concise Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2004, s. 91. ISBN 0-19-860884-5.
  5. ↑ Anfragebeantwortung (niem.). parlament.gv.at. s. 1840. [dostęp 2020-01-28].
  6. ↑ Entidades Estrangeiras Agraciados com Ordens Portuguesas (port.). Ordens Honoríficas Portuguesas. [dostęp 2020-04-08].
  7. ↑ Wysokie odznaczenia za zasługi w upowszechnianiu twórczości Karola Szymanowskiego, paryz.msz.gov.pl, 15 grudnia 2012 [dostęp 2013-01-23].
  8. ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. [dostęp 2016-04-14].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Laureaci Nagrody Wolfa w dziedzinie sztuki

© Materiał pochodzi z Wikipedia i jest na licencji GFDL

Losowe treści:

Wydarzenia

W Moskwie odsłonięto pierwszy w Rosji pomnik Jana Pawła II. Ma ponad 1,8 m wysokości i waży dwie tony.

Rocznice

1871 – zmarł Charles Babbage, angielski, matematyk i mechanik, twórca maszyny analitycznej

1976 – premiera filmu Brunet wieczorową porą

Muzyka

21 listopada ukaże się nowy singiel wokalistki zatytułowany "Marry The Night". Artystka zaprezentowała właśnie okładkę nowego singla. Na singlu usłyszymy także prawdopodobnie kilka remiksów. Jak zdradziła piosenkarka, "Marry The Night" opowiada o jej miłości do swojego rodzinnego miasta.

Sport

Adam Małysz zabierze do Maroka swoją żonę i córkę, które wystartują w rajdzie RMF Morocco Challenge - ta mocno zaskakująca wiadomość wywołała spore poruszenie w polskich mediach.