2M-3

2M-3M
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo  ZSRR
Rodzaj morska automatyczna armata uniwersalna
Historia
Prototypy 1948
Produkcja seryjna 1949-1984
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber 25 mm
Nabój 25 × 218 mm
Długość lufy 2 m
Donośność skuteczna przeciw celom:
powietrznym - 1700 m
morskim - 2300 m[1]
maksymalna - 3000 m
Prędkość pocz. pocisku 910 m/s[1]
Masa 1515 kg[1]
Kąt ostrzału w poziomie: 360°
w pionie: -10 +83°[1]
Jednostka ognia 2 × 130 szt (na podstawie)[1]
Szybkostrzelność 2 × 450 strz./min teor.
2 × 270-300 strz./min prakt.[1]
Obsługa 2
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

2M-3M – podstawa morska z dwiema sprzężonymi uniwersalnymi armatami morskimi kalibru 25 mm/79 (110-PM) kalibru 25 mm, opracowana w ZSRR pod koniec lat czterdziestych XX w.

Wersje[edytuj | edytuj kod]

Rysunek w trzech rzutach
  • ZSRR:
    • 2M-3
    • 2M-3M
    • 2M-8M – dla okrętów podwodnych
    • 2M-10
    • BL-130
    • BL-120 (4M-120)
  • Chiny:
    • Typ 61

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Armaty 2M-3 i 2M-3M stosowane były na licznych mniejszych okrętach i pomocniczych jednostkach pływających produkcji ZSRR, używanych przez marynarkę radziecką, a także eksportowanych. Instalowano je na jednostkach na których nie przewidywano radiolokacyjnych systemów kierowania ogniem[1]. Eksportowane były także same armaty, a także ich klony produkowane były za granicą.

W Polsce eksploatowano łącznie na okrętach przynajmniej 146 armat 2M-3M – m.in. na kutrach torpedowych projektu 183, trałowcach projektów 151, 206F, 254M, kutrach proj. 918/918M i okrętach pomocniczych[a]. Jako ostatni wyposażono w nie w 1984 roku trałowiec „Gardno”, po czym zastąpiły je na nowych okrętach polskie armaty ZU-23-2M, instalowane także na starszych okrętach[1]. Na przełomie 1989/90 roku podstawy 2M-3M zamontowano jeszcze na trzech kutrach rakietowych projektu 205 przekształconych w patrolowce Straży Granicznej[2].

Z nowszych zastosowań, armaty tego typu zostały użyte m.in. na jemeńskich okrętach patrolowych typu P-1022 zbudowanych w Australii w 2004 roku[3].

Można oglądać[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Liczba armat faktycznie mogła być mniejsza, gdyż mogły być demontowane z wycofywanych okrętów. Zestawienie na podstawie Ciślak 1995 ↓, s. 214-215 – liczba 146 podstaw obejmuje wszystkie okręty, na których faktycznie były zainstalowane, na stałe lub przejściowo, łącznie z 4 podstawami na okręcie ratowniczym „Piast” (Ciślak 1995 ↓, s. 140), natomiast istniała możliwość montażu jeszcze 12.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h Ciślak 1995 ↓, s. 214.
  2. ↑ Ciślak 1995 ↓, s. 196.
  3. ↑ Z życia flot. Jemen. „Morza Statki i Okręty”. Nr 2/2005. X (50), s. 5-6, marzec–kwiecień 2005. Warszawa: Magnum X. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jarosław Ciślak: Polska Marynarka Wojenna 1995. Warszawa: Lampart i Bellona, 1995, seria: Ilustrowana Encyklopedia Techniki Wojskowej. 6. ISBN 83-86776-08-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]


© Materiał pochodzi z Wikipedia i jest na licencji GFDL

Losowe treści:

Wydarzenia

W Moskwie odsłonięto pierwszy w Rosji pomnik Jana Pawła II. Ma ponad 1,8 m wysokości i waży dwie tony.

Rocznice

1871 – zmarł Charles Babbage, angielski, matematyk i mechanik, twórca maszyny analitycznej

1976 – premiera filmu Brunet wieczorową porą

Muzyka

21 listopada ukaże się nowy singiel wokalistki zatytułowany "Marry The Night". Artystka zaprezentowała właśnie okładkę nowego singla. Na singlu usłyszymy także prawdopodobnie kilka remiksów. Jak zdradziła piosenkarka, "Marry The Night" opowiada o jej miłości do swojego rodzinnego miasta.

Sport

Adam Małysz zabierze do Maroka swoją żonę i córkę, które wystartują w rajdzie RMF Morocco Challenge - ta mocno zaskakująca wiadomość wywołała spore poruszenie w polskich mediach.